Happy Birthday AC!

21 december 2023 | Hiep, hiep, hoera … vandaag is het de verjaardag van mijn voormalige overbuurmeisje en vriendin AC. Als kleine meid kwam ze al bij ons over de vloer, als grote meid paste ze jarenlang op onze kinderen. Tot ze naar het andere eind van de wereld vertrok. Sindsdien komt ze iedere paar jaar naar Nederland en volgen we elkaar op Facebook. Tijdens haar laatste bezoek aan ons, samen met haar vriend James, werd het plan geboren om hen in Queenstown op te zoeken. December bleek de beste maand, zowel qua werk als qua seizoen. Haar verjaardag is de uitgelezen dag om in Queenstown aan te komen, met een verjaardags-BBQ in het verschiet. We nemen daarvoor de Central Otago touring route, volgens leden van de NZTT Facebookgroep de route met de mooiste views en vergezichten. Daar blijkt geen letter van gelogen. We genieten zo’n 340 kilometer lang van de wisselende landschappen die soms buitenaards aan doen. Het weerzien met AC is de kers op de taart!

Het is net Topgun!

Van Oamaru naar Dunedin is zo’n 112 kilometer en volgens Google anderhalf uur rijden. Toch staan we vroeg op, want we moeten ons ’s middags om 2 uur melden voor een wildlife excursie. Met een bezoek aan het Royal Albatros Centre als absoluut hoogtepunt. Onderweg willen we nog een tussenstop maken bij de Mouraki Boulders, immense keien die als warme bolletjes in het zand liggen. Dus gaat alle bagage weer op het bed, zodat de voorstoelen vrij zijn voor chauffeur Geert en navigator Margriet.

Oog in oog met pinguïns en zeeleeuwen

Dinsdag 19 december 2023 | Vanaf Akaroa is het zo’n 300 kilometer naar Oamura. Naar Nederlandse maatstaven zou je dit op een verloren middag even doen, maar in Nieuw-Zeeland ligt dat toch anders. Vrijwel alle wegen hebben 1 rijbaan per richting en dan vaak nog niet in de beste conditie. Een beetje vergelijkbaar met de Franse D-wegen. In tegenstelling tot de meeste Kiwi’s gaan we niet voor snelheid maar voor mooie indrukken. Dat betekent een mooie rit op weg naar pinguïns, door een agrarisch landschap met koeien en schapen. De dunbevolkte gebieden met zo nu een dan een boerderij of nederzetting van 10 huizen, een pompstation en een café, doen ons denken aan plattelandsscènes uit Amerikaanse films. Nieuw-Zeeland is 6 keer zo groot als Nederland en heeft ongeveer 5 miljoen inwoners, dus veel ruimte is onbenut. Iets dat in Nederland ondenkbaar is.

Kunstenaars, levensgenieters en dolfijnen

Maandag 18 december 2023 | Na een heerlijke nacht en een luxe ontbijt rijden we met een Über naar een buitenwijk van Christchurch. Daar staat ons kampeerbusje al klaar, schoongepoetst en gevuld met water en benzine. Linda van Epic Campers legt ons in een half uur het gebruik ervan uit. Het is niet ingewikkeld, we hebben 2 banken die met een extra uitklapbare plank een bed vormen. Het losse toilet met chemische tank kun je uit het busje tillen. Als je een lade achteruit het busje trekt en er een gasfornuisje op plaatst, heb je een keukentje. De wasbak in de hoek van het busje is zo klein, dat je heel voorzichtig water moet tappen. De koelbox daarentegen is flink aan de maat. Al met al back to basics of klein maar fijn. 

Haere Mai. Welkom in Nieuw-Zeeland!

Het is inmiddels een week geleden dat we richting Nieuw-Zeeland vertrokken en het voelt alsof we al een maand weg zijn. Met alle belevenissen kunnen we rustig een blog per dag vullen en juist daarvoor ontbrak ons de tijd tot nu toe. Vandaag hebben we onze eerste ‘rustdag’ en benutten we de tijd graag om alle indrukken van ons af te schrijven en te delen met wie er nieuwsgierig naar is.

Bourgondische genen

Senheim aan de Moezel

Onze tour de France kreeg nog een Duits staartje. Op het eerste gezicht geen voor de hand liggende keuze, maar voor ons een mooie gelegenheid om AD, de broer van Geert, en zijn vrouw Lena op te zoeken. Zij verhuren 2 ruime appartementen in hun Gästehaus Lavendel an der Mosel. Het was alweer veel te lang geleden dat we ze daar opgezocht hadden. Dat zij voor de Moezelstreek – en nog specifieker voor Senheim – gekozen hebben, is hoogstwaarschijnlijk genetisch bepaald. Rond Senheim worden geweldige wijnen geproduceerd die AD graag tijdens familiedinertjes laat proeven.

Tour de Périgord

Deel 2 van onze tour de France

Zo’n 2 jaar geleden kochten vrienden Château La Barge in de Dordogne. Het duurde even voordat we ze op konden zoeken. Gelukkig kwamen ze tussendoor nog af en toe naar Nederland. Daarnaast maakten we dankbaar gebruik van de digitale snelweg om de kleine duizend kilometers te overbruggen. Sinds de afgelopen week kunnen we uit eigen ervaring zeggen: het is er prachtig. Overdag maakten we onder de strakblauwe hemel in de stralende zon de mooiste wandelingen. ’s Avonds genoten we aan de lange tuintafel van home-cooked gerechten, met ingrediënten en wijnen uit de streek. Natuurlijk zochten we ook een paar producenten zelf op.

heuvel met rijen wijnstokken

Tour de France

deel 1: Champagne-Ardenne

We zijn inmiddels Frankrijk uit en op weg naar Senheim aan de Moezel. We begonnen en eindigden in de Champagne-Ardenne met een intermezzo in de Dordogne bij onze vrienden Elisa en Roland. De opslag onder ons caravanbed ligt vol met champagne, cider en dessertwijnen. De koelkast is gevuld met eend en kaasjes. Met nog een beetje ruimte voor de Moezelwijnen die aankomend weekend op het programma staan. In dit blog nemen we je graag mee in deel 1 van onze tour de France.

heuvellandschap met weilanden

Cote d’Opale

Afgelopen vrijdag reden we met de caravan voor de tweede keer dit jaar Frankrijk binnen. Terwijl we een lijstje maakten van must-have lekkernijen, concludeerden we enigszins beschaamd dat het op Proevereis al sinds juni stil is. Terwijl wij absoluut niet stilgezeten hebben. Niet figuurlijk, maar zeker ook niet letterlijk. Want sinds onze thuiskomst eind juni hebben we het wandelen helemaal ontdekt. En die hobby slokt veel van onze tijd op. We lopen het Marskramerpad dat Scheveningen met Bad Bentheim verbindt. En hoe verder we van Scheveningen weglopen, hoe meer reistijd we kwijt zijn. Maar daarover een andere keer meer.

1 2 3 4 5 6