Bourgondische genen
buitenland . camping en glamping . Duitsland . wandeling . wijnSenheim aan de Moezel
Onze tour de France kreeg nog een Duits staartje. Op het eerste gezicht geen voor de hand liggende keuze, maar voor ons een mooie gelegenheid om AD, de broer van Geert, en zijn vrouw Lena op te zoeken. Zij verhuren 2 ruime appartementen in hun Gästehaus Lavendel an der Mosel. Het was alweer veel te lang geleden dat we ze daar opgezocht hadden. Dat zij voor de Moezelstreek – en nog specifieker voor Senheim – gekozen hebben, is hoogstwaarschijnlijk genetisch bepaald. Rond Senheim worden geweldige wijnen geproduceerd die AD graag tijdens familiedinertjes laat proeven.
De caravan blijkt een ideale aanhanger voor het vervoeren van wijn. Dus regelde Geert een plek op camping Holländischer Hof, op loopafstand van Gästehaus Lavendel an der Mosel. De appartementen zijn via booking.com te reserveren.
Gästehaus Lavendel an der Mosel
De rit vanuit Dienville via Luxemburg naar Senheim bedroeg zo’n 400 kilometer. Best pittig om op 1 dag met de caravan te overbruggen, maar de vooruitzichten waren bijzonder aangenaam.
AD had zich druk gemaakt om een leuk programma voor het weekend samen te stellen rondom 2 wijnproeverijen. De installatie op de camping vrijdagavond verliep vlot. Voor we het wisten zaten we bij AD en Lena aan het diner, natuurlijk met een lekker moezelwijntje erbij.
Moezelwijnen
We wisten al dat moezelwijnen van goede kwaliteit zijn. Maar een gedetailleerde onderbouwing konden we daar niet voor geven. Gelukkig zijn er over nagenoeg elk onderwerp wel podcasts te vinden, zo ook over moezelwijnen. Zo leerden we onderweg naar Senheim dat moezelwijnen lange tijd een slecht imago gehad hebben. Dat imago was het gevolg van de massale dump van zoete en vooral zeer eenvoudige wijnen op buitenlandse markten. Waarbij de nadruk meer op kwantiteit dan op kwaliteit lag. De export was het gevolg van de lage consumptie van moezelwijnen in Duitsland zelf; het nationale verbruik lag na de Tweede Wereldoorlog op rond de 25 liter per persoon.
Vanaf circa 1990 begon men het imago op te poetsen, door maatregelen als minder opbrengst per hectare, het uitsluitend oogsten van volrijpe druiven, handmatig oogsten van hoogwaardigere druiven en hygiënisch werken in de kelder.
Inmiddels verkiest de nieuwe generatie wijnmakers – vaak na een opleiding aan een van de internationale wijnbouwscholen -kwaliteit boven kwantiteit.
Romeinse grafkamers
Terwijl Lena en AD op zaterdagochtend de komst van nieuwe gasten voorbereidden, deden wij wat we niet meer laten kunnen: wandelen. We hadden ons voorgenomen om een deel van de Moselsteig te lopen. Met een totale lengte van 365 kilometer is dit niet alleen één van de langste, maar ook één van de meest gevarieerde langeafstandspaden van Duitsland. Het is verrassend veelzijdig, soms uitdagend en bovenal inspirerend qua natuurschoon.
We kozen voor een etappe naar de Römergraben, hoog op de Römerberg. Dit zijn Romeinse grafkamers uit 300-400 na Christus die je al vanaf de Moezel ziet liggen. Je bereikt ze via een prachtige route met letterlijk ups en downs, tussen herfstige wijnvelden door.
Weingut Amlinger & Sohn
Zaterdagmiddag werd het hoog tijd voor de wijnproeverijen. AD nam ons voor de aftrap mee naar Weingut Amlinger & Sohn in Neef. We kregen een uitgebreide lijst wijnen. Ieder van ons mocht 4 wijnen uitkiezen om kosteloos te proeven. Smaken verschillen en dus kwamen er bijna 16 verschillende wijnen op tafel. Uiteraard konden we niet zonder souvenirs vertrekken, zoals een paar flessen van één van de steilste wijngaarden van Europa. Of was het zelfs van de hele wereld?
Afijn, we zullen het niet nameten, we geloofden de mevrouw uit het proeflokaal op haar blauwe ogen. Zich niet bewust van onze podcast-voorinformatie, vertelde ze dat hoe minder de druivenopbrengst per vierkante meter is, hoe beter de kwaliteit van de druiven is. Kortom, minder kwantiteit levert meer kwaliteit. We knikten enthousiast bij het horen ervan, altijd fijn als informatie vanuit meerdere kanten bevestigd wordt.
Weingut Stefanie Vornhecke
Tijdens een vroege avondmaaltijd bij een Duits-Indiaas restaurant legden we een smaakvolle bodem voor nog een wijnproeverij. Dit keer bij Stefanie Vornhecke, een vrouwelijke wijnmaker die snapt dat als ze goede wijn wil maken, ze samen moet werken met de natuur. In plaats van de natuur naar haar hand te willen zetten. Deze proeverij leverde uiteraard ook weer de nodige volle dozen op. Gelukkig heeft onze Jeep enorme trekkracht.
Zondag maakten we met ons vieren een prachtige wandeling door de wijnbergen direct achter huize Lavendel. Terwijl we genoten van de zonnige vergezichten en op een landtong in de Moezel onze caravan zagen staan, leerden we van alles over de wijnbouw, mede dankzij de informatieborden langs de route.
Veel te vroeg moesten we weer afscheid nemen. Maar wel met de belofte om sneller terug te komen dan deze keer. Dank AD en Lena voor jullie gastvrijheid en enthousiasme om dit mooie stukje Duitsland met ons te delen!
Misschien vind je het ook leuk
Archieven
Calendar
M | D | W | D | V | Z | Z |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Categorieën
- algemeen
- bier
- boerderijwinkels
- buitenland
- camping en glamping
- cider
- cultuur
- Duitsland
- fietstocht
- Frankrijk
- Griekenland
- groente
- Ibiza
- kaas
- kastelen
- kookboeken
- Lapland
- luchtballonrestaurant
- markt
- museum
- natuur
- Nieuw-Zeeland
- notenolie
- olijfolie
- Oosterscheldepad
- Overijssel
- overnachten
- recepten
- restaurant
- sneeuwpret
- soep
- treinen
- Uncategorized
- vis, schaal- en schelpdieren
- vlees
- voedselbos
- wandeling
- Washington DC
- wijn
- Zeeland
- zeilreis
- Zuid-Holland
Geef een reactie