Category: Nieuw-Zeeland

Paradijsje op aarde

10 en 11 januari | Na een dag lang zelf voor machinist en conducteur gespeeld te hebben, is het tijd om die rollen aan professionals over te laten. We gaan vandaag met de Northern Explorer naar Auckland en pakken daarna meteen de ferry naar Waiheke, een zonovergoten eiland vol wijngaarden op 45 minuten vaarafstand van Auckland. De scenic treinreis geeft ons in 5 uur tijd een goede indruk van het noordelijke landschap. Ook hier weer grotendeels natuur en weinig bebouwing. De hoogbouw van Auckland steekt er schril bij af. Veel krijgen we niet van de stad mee, we varen met een prachtige zonsondergang weg en belanden uiteindelijk in een klein paradijs op aarde: de Winemakers Loft, waar we nog even tot rust willen komen voordat we de lange vliegreis naar huis aangaan.

Kdeng kdeng

9 januari 2024 | Vandaag is de dag dat we met gemotoriseerde golfkarretjes over een verlaten spoorlijn rijden, een unieke belevenis waar we elke seconde van genieten. De lijn is ooit aangelegd voor het transport van steenkool, hout en passagiers. Ze loopt van Stratford naar Okahukura. Toen ze na ruim 30 jaar buffelen in 1932 geopend werd, bleek het de meest gecompliceerde en dure spoorlijn die ooit in Nieuw-Zeeland is aangelegd. Van het 142 kilometer lange traject, met 98 bruggen en 24 tunnels, leggen wij 84 kilometer af. We tuffen dwars door bossen en tropische begroeiing, afgewisseld met weilanden vol schapen en koeien en slaperige gehuchten. Gidsen Dave en Jo vertellen ons alles over de historie van deze spoorlijn, de ontberingen tijdens de aanleg ervan, de mijnbouw, de houtkap, de landbouw, de enorme impact van de Tweede Wereldoorlog en de verwevenheid met de Maori-cultuur. We raken niet uitgekeken. Omdat we met 5 karretjes rijden, op minimaal 50 meter van elkaar, wanen we ons pioniers in een vergeten wereld.

City slickers

7 en 8 januari 2024 | Na ons Ierse avondje doet de vroege wekker een beetje pijn. We moeten de auto inruilen voor een ferry waarmee we oversteken naar het Noordereiland. Het inchecken bij Interislander verloopt niet zonder slag of stoot, onze ruimbagage is zwaarder dan de toegestane 23 kilo. De schuldigen? Zes flessen wijn. Op onze knieën bij de weegschaal pakken we alles weer om. De overtocht van Picton naar Wellington duurt ongeveer 3,5 uur en levert prachtige vergezichten op. We hebben de hele middag en avond om ons onder te dompelen in de geneugten van een echte stad. Daarna duiken we als city slickers een vergeten, westernachtige wereld in. Een tijdreis waar geen tijdmachine aan te pas komt, alleen een regionale buslijn.

Los met Captain Chaos

6 januari 2024 | We hebben tickets voor de watertaxi naar Torrent Bay in het Abel Tasman National Park en de mondelinge instructie dat we om 10.30 uur op het strand van Kaiteriteri worden opgehaald, tegenover een café. We hebben nog geen idee waar precies of met welke boot. Dus staan we ruim op tijd klaar, wandelschoenen aan de voeten en een kop koffie en een broodje in onze handen.

Swingend verder

4 en 5 januari 2024 | Vanmorgen hebben we dus afscheid genomen van het kampeerbusje. Diplomatiek zouden we het afscheid met gemengde gevoelens kunnen omschrijven, maar eerlijk gezegd was het busje te klein en het bed te hard. De rijeigenschappen waren dramatisch: we zwalkten over de weg als zaten we in de badkuiprace van Ter Land, Ter Zee en in de Lucht. Tegen de berg op moesten we bijna meelopen, bergafwaarts ging het oncontroleerbaar snel, zeker met wind mee. Dat viel een lokale veldwachter ook op, dus binnenkort zullen we nog een kleine donatie aan het nationale fonds moeten doen.

staart van potvis

Take my breath away!

3 januari 2024 | Vandaag gaan we voor het laatste vinkje op onze big five list van wilde dieren in Nieuw-Zeeland. En dit keer the biggest: de walvis. Al maanden van tevoren hebben we bij Whale Watch Kaikoura gereserveerd Ze claimen een success rate van 95% in whale watching. Wat ons betreft terecht, want na een tijdje zoeken en luisteren vindt captain Jack een potvismannetje. De potvis blijft wel 20 minuten net onder het wateroppervlak hangen, voordat hij met een sierlijke zwaai van zijn staart afscheid neemt. We hebben er een mooi filmpje van, net als van de groep dusky dolfijnen die hun kunsten vertonen. Als kers op de taart vliegt er een albatros met de boot mee. Onze dag kan niet meer stuk!

Bright, sunshiny days

1 en 2 januari 2024 | We beginnen het nieuwe jaar energiek met een ochtendwandeling naar Lake Pukaki. De trail loopt over het grondgebied van onze camping, het Glentanner Park Centre, naar de rand van het meer. Na de wandeling vertrekken we naar Hanmer Springs, via Lake Tekapo. Hanmer Springs heeft 2 voordelen: er zijn hot pools om in te relaxen en de afstand tot Kaikoura, onze bestemming voor whale watching op 3 januari, is klein. Met moeite laten we de sneeuwwitte bergtoppen van het Mount Cook national park achter ons. Zo zijn zo onweerstaanbaar mooi, zowel onder een sterrendeken als in de volle zon. Wat een bijzondere plek om 2024 te beginnen!

Een vroege start van 2024!

31 december 2023 | Vanochtend namen we afscheid van AC en James. De tijd is voorbijgevlogen en wat hebben we het leuk gehad en bijzondere herinneringen gemaakt! We moeten echter door, we hebben nog 2 weken om Nieuw-Zeeland verder te verkennen. Na een dikke knuffel stappen we in ons overvolle busje en gaan weer op pad. Eindbestemming voor deze laatste dag van het jaar is het Glentanner Park Centre aan Lake Pukaki, vlakbij Mount Cook.

Fly to the vines for the wines

29 december 2023 | Het heeft flink geregend vannacht, maar als we om 9 uur naar het pick-up point voor de helikoptervlucht vertrekken, is het droog en klaart de lucht langzaam op. Op het vliegveld worden we geregistreerd en gewogen. Daarna volgt de veiligheidsinstructie. Als we er helemaal klaar voor zijn, is het wachten op de helikopters. Het duurt niet lang voordat we kennis kunnen maken met onze vrouwelijke piloot. We hebben met z’n vieren een eigen helikopter, wat een luxe!

1 2