Washington in geuren en kleuren
buitenland . restaurant . Washington DCdeel 2
Wie houdt van afwisseling op het bord, zit gebakken in Washington DC. Je kunt het zo gek niet bedenken of er is wel een restaurant dat in jouw voorkeur kan voorzien. Neem wel een dikke portemonnee mee, want de prijzen zijn vaak niet mals. En boven op de prijzen in de menukaart kun je nog allerlei extra’s verwachten of kiezen. De fooi is een oude bekende, maar uit de corona- en andere crises zijn allerlei nieuwe, soms creatieve extra’s voortgekomen, denk aan “noncash adjustments”, “fuel surcharges” of “kitchen appreciation”.
In de 6 dagen van ons verblijf wilden we zoveel mogelijk verschillende keukens en concepten uitproberen. Dat is gelukt, bevestigt ook onze weegschaal thuis 😊. Reserveren is vaak een aanrader, zeker voor het diner. En lukt de reservering niet, kan kun je je op een wachtlijst laten zetten, bijvoorbeeld via de app Resy. Dan krijg je vanzelf bericht als er een tafel vrijkomt. De leukste, lekkerste, meest opvallende ervaringen zetten we graag op een rij.
Lapis is een van Jan-Willems favorieten, een Afghaans restaurant in de buurt van zijn werk. Het eten was zo lekker dat we vergaten om er foto’s van te maken. We hebben alleen nog de rekening met exotische namen als Bolani, Quabuli Palow, Dal, Mantoo Beef en Shamee Kebab.
Voor het ontbijt konden we niet wachten om Founding Farmers te bezoeken, eigendom van een boerencoöperatie. Bij aankomst rond 8.30 uur stond er een rijtje, bij vertrek een uurtje later een aanzienlijke rij, met overeenkomstige wachttijd. Het eten is goed – de eggs Benedict en de pannenkoeken zijn aanraders – net als het verhaal erachter de keten en de gerechten die ze serveren. Ook A Baked Joint is een aanrader voor het ontbijt of de lunch. Nog nooit zo’n lekkere avocado-toast gegeten!
Na de Tulpenreceptie op de ambassade belandden we in de nabijgelegen, typisch Franse bistro Du Coin. “French, Fun and Friendly” beloofde het visitekaartje bij de entree. Niets van gelogen, zo ervaarden we. Erg lekker waren de paté, de Franse kaasjes, de mosselen gekookt in currysaus en de tarte tatin. En de sfeer doet je even in Parijs wanen. Nog zo’n leuke Franse bistro is Le Diplomate om de hoek bij de bijzonder kleurrijke 14th Street.
Nara-Ya is een Japans geïnspireerd restaurant met een modern interieur. Met uitzicht op de werf en de Potomac rivier. Reserveren is absoluut noodzakelijk. Je krijgt 2 uur de tijd om van een eindeloze stroom aan kleine gerechten te genieten. Met de optie om 1 favoriet nog eens extra te bestellen. Dat laatste was niet nodig. Het bottemless mimosa’s concept, waarbij onze glazen continue gevuld werden, was een perfecte mix met de shared brunch. We kregen niet eens alles op en bijna rollend verlieten we het restaurant, een bijzonder leuke ervaring rijker!
The Betsy, een rooftop gin garden in de wijk Capitol Hill, stond hoog op onze verlanglijst. Helaas bleek Betsy het dakterras gesloten te hebben voor een private party. Het dichtstbijzijnde dakterras was van Tex-Mex Playa Ocho Cantina. We bestelden er grandiosa’s, mega-margerita’s die goed smaken bij nacho’s met kaassaus en guacamole. Het werd wederom een gezellige avond!
De avond erop wisten we een tafel te bemachtigen bij de Old Ebbit Grill, de oudste saloon van Washington, om de hoek bij het Witte Huis. Ze staan onder andere bekend om hun oesters, maar wij genoten van de crab cakes en een caesar salad, gevolgd door een steak tartaar, een sausage pasta en een cheeseburger. En ook de peanut butter dessert en de melting thin mint taart konden we niet weerstaan. Niet alleen het eten is er geweldig, ook de Victoriaanse aankleding maakt dineren tot een onvergetelijke belevenis.
Georgetown is een superleuke historische wijk, bekend om het grote aanbod aan zoetigheid, waaronder cupcakes. Wij deden ons tegoed aan de macarons van LaDurée, een mierzoete Patisserie in pasteltinten die, hoe kan het ook bijna anders, chic geklede dames in pasteltinten aantrekt. De rij voor de cupcakes winkel verderop in de straat was zo lang, dat we bij het aanzicht al moedeloos werden. We besloten het bij de macarons te laten.
Last but not least delen we graag onze ervaring bij Ben’s Chili Bowl. Dit restaurant is een begrip in Washington. De broodjes met half smoke hotdogs zijn lekker, maar niet heel bijzonder. Dat is wel het verhaal achter dit familierestaurant dat van grote betekenis was en is voor de gemeenschap eromheen. Talloze nationale en internationale beroemdheden hebben er gegeten. De wanden hangen vol met foto’s van onder andere presidenten, artiesten, sporthelden en chef-koks als Anthony Bourdain. Alleen daarom al de moeite waard!
Misschien vind je het ook leuk
Archieven
Calendar
M | D | W | D | V | Z | Z |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Categorieën
- algemeen
- bier
- boerderijwinkels
- buitenland
- camping en glamping
- cider
- cultuur
- Duitsland
- fietstocht
- Frankrijk
- Griekenland
- groente
- Ibiza
- kaas
- kastelen
- kookboeken
- Lapland
- luchtballonrestaurant
- markt
- museum
- natuur
- Nieuw-Zeeland
- notenolie
- olijfolie
- Oosterscheldepad
- Overijssel
- overnachten
- recepten
- restaurant
- sneeuwpret
- soep
- treinen
- Uncategorized
- vis, schaal- en schelpdieren
- vlees
- voedselbos
- wandeling
- Washington DC
- wijn
- Zeeland
- zeilreis
- Zuid-Holland
Geef een reactie